Түсініксіз, расында бәрі түсініксіз,
Лас бола тұра қалаймыз сезімді кіршіксіз.
Өзгергім келеді мүмкіндік бермейді өмір,
Жігіт жыламайды бірақ жүрек емес темір.
Білесің бе мына Алматы өте суық...
Түбегейлі лапылдап жатса да жанып.
Күйіп кетіп еді жалынына бүкіл тәнім,
Өне бойымды ауыртады аймалағаның.
Түсініксіз расында бәрі түсініксіз,
Бақытым болмасаңда болашақ жоқ өзіңсіз.
Тапаншамдағы қалған жалғыз оғым сен үшін,
Өлтірші мені, тірідей жерлемегін.
Сенің құшағыңнан ыстығырақ қара жер,
Қорлай бермеші мені қолымды жібер.
Мен сені сүйемін, бірақта жек көрем,
Мұңымды шертті осы түсініксіз өлең...
Менің өлеңдерім болса саған түсініксіз,
Бірақта өзімді данышпан деп атай алмаймын.
Анашым сияқтымын екеумізде қырсықпыз,
Шайқаста жеңілсемде мен шегіне алмаймын.