Қазағымның даласы толы топастарға,
Тағдыры тағдыр емес айналды опасызға.
Сонда не болғаны қазағым обалсыз ба?
Құдайым-ау, көрген қасіретіміз аз ба?
Жатырсың досым, өмірдің зынданында,
Құтқаратын сені бауырың табылды ма?
Бұл заман - өлілердің заманы,
Жаны жоқ қалған тек қана тәні.
Білмеймін мүмкін замананың ағымы,
Ақылдыдан басымдырақ жарымы.
Бірі болса жөнсіз өзінше көкірек,
Басқасы бақытын түсінбей көз жасын төгеді.
Сен жүргенде клубтарда ақша шашып уыстап,
Бауырың жүр есірткі сатып қуыста.
Қарындасың болса көше бойын жағалап,
Ағаларыңа жүр төсек ләззатын сыйлап.
Қайырмасы:
Қазағымның даласы толы топастарға,
Мұндай түрмен ешқашан бармаймыз алысқа!
Қазағымның даласы толы топастарға,
Бәлкім ие болық Бабалар қарғысына!
Қазақ болып қазақша сөйлеуге ұялып,
Бәріміз барамыз ұсақталып мал болып.
Кішіпейіл емес пейілі кішкентай,
Жауынгерлер ұрпағы беріледі соғыспай.
Ұлан-ғайыр аймақта қазағым тобықтай,
Пешенемізге жазылған ба болу сормаңдай?!
Шаханов атамызда шаршады ойбайлай,
Мүмкін ауызын майлады сыйлықпен ақшалай.
Қазақ тілі секстей болады тек түнде,
Түнімен ұйықтамай айналайық үкіге.
Ұл-қызың теледидар көрсін ұйықтамасын!
Түні бойы қазақ дәстүрімен сусындасын.
Мұсылманда, христианда емеспін,
Мен қазақпын тілінің тағдыры көмескі.
Сезіп тұрмын бабалардың жүздері сесті,
Сезіп тұрмын бабалардың көздері сесті.