Үлкен қала, жүректері тас адамдар,
Менің де сен сияқты жасыратын жарам бар.
Армандаймын оның құшағын,
Басқалардың шоғы жандырмайды жүрек ошағын.
Махаббатым болды кіршіксіз,
Қазіргі саған деген сезімім түсініксіз.
Оралмайды білем өткен шақ,
Жұбатады мені қойнымдағы тірі қуыршақ.
Қалмады бірде бір суретің,
Бірақта өртенбеді жүректегі келбетің.
Нөміріңді терем естігім келіп даусыңды,
Сырларымды білдің арқасында мастығымның.
Көзжасың жәй ғана тұзды су,
Тарихты өзгерте алмайсың болсаңда қу.
Болашақ бақытым ешқашанда сендей болмас,
Қайталанбас біз билеген соңғы вальс.
Қайырмасы:
Жанарың қандай суық
Жеңілдім сағымды қуып
Арманым ұшты көкке
Әмір жүрмейд жүрекке.
Салқын самалы күздің,
Үміттерімді үзді.
Ешқашан қайталанбас
Біз билеген соңғы вальс
Ғашық болуды мен армандаймын,
Мына қалада неліктен жалғыз қалғандаймын.
Оның көшелері мен зәулім ғимараттары,
Сенімен бақытты сәттерімді еске салады.
Бейтаныс, номерден шалып жатыр біреу,
Бәлкім сен шығарсың деп тұтқаны аламын дереу.
Кезекті жанкүйердің әңгімесі,
Көңілініне қарап онымен жатырмын сөйлесіп.
Бақытсыз ғана бақыттың қадірін біледі,
Жарақатымды білімсіз дәрігер емдеді.
Ең болмаса естісем деймін дауысыңды,
Бір апта болды неге көтермейсің тұтқаны?
Қандай қателіктер мен жасадым?
Ақымақтығымды бетіме дұрыс басқаның.
Көрсетші бақыттылардың мекенін,
Өлсемде көріп кетейін бақыттың бар екенін.
Үнсіздік, құшағымда қыпша белің,
Ақырын ғана нәзік еріндеріңнен сүйемін.
Мәңгілік болмасада махаббаттың бары рас,
Қайталанбас біз билеген соңғы вальс.