Нақты білгем тірі аңыз болатынымды,
Бәрі білді енді сендіру керек Анамды.
Көзім ашық бірақта әлемім тұманды,
Қайта тұрдым алайда тағыда құладым!
Әрбір күн сәттілікке деген үмітпен
Аяқталады сондықтан, ертеңгі күнді күтем.
Жанарымнан жылуды іздеме,
Мен сені сүймеймін сондықтан «сүйемін» деме!
Данышпан халық қой қазекем,
Бірақ неге «сыйлағанның құлы бол» деген?
Түсінбеймін, бірақ маған бір нәрсе анық,
Құрметтісің жатқанда сені пайдаланып.
Ей, ересек болған өте қиын,
Сондықтанда жалғыздықтан жаңғырады үйім.
Мен саған бауырың емеспін ренжіме,
Көптің бірісің сондықтан ата мені «Шәке».
Қайырмасы:
Шыңғыс! Еркіндіктің тұтқыны болғам
Сондықтанда адалмын жанкүйер толы залға!
Шәке! Жанарымнан жылу іздеме!
Майысып сызыласың маған аруым,
Назарыма мұқтажсың ал мен тәніңе зәрумін.
Бетпердемді қалдырдым үйімде
Қаншаға шыдар екенсің шынайы менімен?
Дұшпандарыма кеңесім,
Дәу болмасамда мен әлсіз емеспін.
Жек көр мені ал мен одан қуат алам,
Сондықтанда әндеріме шайқалады қалаң!
Теңгені жасау қамымен,
Тағы да қауышуым керек сахнамен.
Мен ғана білем не керегін сендерге
Микрофон, шайқайтын бит және Шәке.
Микрофон, толы зал және сахна,
Арман орындалды бірақ шын бақытым осы ма?
Көңілсізбін, бірақ бәрібір ғой сендерге,
Күйінішіммен әрқашан дайынмын бөлісуге.