17
1
Бейнеңнің тек елесімен
Аралап ақ айдынды
Жібектей өлең есіп ем
Серік қып талай мұңды
Көңілдің терезесінен
Сығалап арай күлкі
Өмірдің жеребесінен
Жолымыз қақ айрылды
Қ-сы:
Сен барда ұмытқандаймын,
Өмірдің бар қайғысын.
Жанымды жылытқандаймын
Кетсеңде шалғай құсым.
Сағымға бастап барады
Сезімім сол шақтағы
Жанардан жас боп тамады
Сағыныш моншақтары
Жанымды жылытпаймын ба?
Қоштастық шіркін неден?
Сен жалғыз жүріп қайғырма.
Бар кінә мүмкін менен.
Мен сені ұмытпаймында,
Жаныңа бір күн келем,
Сезімді құлыптаймында,
Қолыңа кілтін берем
Қ-сы: