Жетудің саған жол бар қандай
Қалдық қой әттең жолыға да алмай
Ойлау мен сені жұмыр жүректе
Төтеңше жағдай орын алғандай
Төрт қабырғаға танылған бөлмем
Сабырым қалмай жанымда мүлдем
Сағыныш іштегі жұқпалы дерттің
Асқынып кеткен шағындамын мен
Қойды ғой ұрлап сабырдың кілтін
Шуағы еді танымның күлкім
Қамалып мен де қалдым-ау әттең
Енді ашқан сәтте жанымның құлпын
Қойды ғой ұрлап сабырдың кілтің
Шуағы еді танымның күлкің
Қамалып мен де қалдым-ау әттең
Енді ашқан сәтте жанымның құлпын
Тұсқауыл қойсын бекеттер мәйлі
Ақылым құрғыр жете келмейді
Ол мені алып сағынышыма
Блок посттарды төтеп бермейді
Сағынып сен де еркем білемін
Сені ойлап жаным өртенді менің
Үкімет қойған талап тәртіпке
Көндік алмай жүр теңтек жүрегім
Қойды ғой ұрлап сабырдың кілтін
Шуағы еді танымның күлкім
Қамалып мен де қалдым-ау әттең
Енді ашқан сәтте жанымның құлпын
Қойды ғой ұрлап сабырдың кілтің
Шуағы еді танымның күлкің
Қамалып мен де қалдым-ау әттең
Енді ашқан сәтте жанымның құлпын
Боларын былай білмеген едік
Желге ұшар ма екен гүлдеген үміт
Шыдамым менің таусылып бітті
Кездесу керек бірдене қылып
Сағыныш берді көктем мендегі
Қала алмайды екем шектелген күйде
Амалын тауып бір кездесейік
Тастапшы бір ақ бетпердең үйде
Қойды ғой ұрлап сабырдың кілтін
Шуағы еді танымның күлкім
Қамалып мен де қалдым-ау әттең
Енді ашқан сәтте жанымның құлпын
Қойды ғой ұрлап сабырдың кілтің
Шуағы еді танымның күлкің
Қамалып мен де қалдым-ау әттең
Енді ашқан сәтте жанымның құлпын