93
3
Арман құсымның көкке ұшыр бәрін,
Қосыла алмаймын әніңе.
Өзегі дертті өкпешіл жанмын,
Өкпелеп жүрме әлі де.
Жолыңа сенің көп алаңдаймын,
Жолығар ма деп жорамалдаймын.
Өткенге бірақ орала алмаймын,
Өкпелей берші, қайтейін?!
Қайғымды сенің тұмар еткелі,
Менің де мұңсыз жай күйім.
Бәрі не соның кінәлап мені,
Өкпелей берші, өкпелей берші,
өкпелей берші қайтейін...
Сезімге сендік мәңгі мас едім,
Өзіме бір кун жетелер.
Адасып келсем, алдыңа сенің,
Көрмеген болып өте бер.
Жолыңа сенің көп алаңдаймын,
Жолығар ма деп жорамалдаймын.
Өткенге бірақ орала алмаймын,
Өкпелей берші, қайтейін?!
Қайғымды сенің тұмар еткелі,
Менің де мұңсыз жай-күйім.
Бәрі не соның кінәлап мені,
Өкпелей берші, өкпелей берші,
өкпелей берші қайтейін...