Өзімді ақынмын деп алдаймында
Батып жүрмін белгісіз балдай мұңға
Жүрегімнен қолға алып өлең сырын
Өкінім қалам саған жолдаймында
Гитарамды отырмын шертіп теріп
Жанымдағы досымды етіп серік
Мерекеде сен мені мұңайттың ғой
Бір жігітті сүйгенім деп ертіп келіп
Ауыр жаза жоқ шығар басқа маған
Үндемедім,тиіссем жасқа қалам
Аңғал бала ауылда күтіп жүрсе
Сыңарыңды тауыпсың Астанадан
Түсінбестен жүрегімнің шаншығанын
Тілектен соң сен қиылып əн сұрадың
Гитарамды алдымда сəл ойланып
Жыр мен жойдым жанардың тамшыларын
Жаулап алған тұла бои санамызды
Жақын тартқан кезінде анамызды
Асанның айтып жірген ғажап əнін
Орындадым менде сол қара қызды
Жүрегіммен жеткіздім елжиреген
Жанымды осы əнмен көрші деген
Бұрын бірге айтатын болғаннан соңба
Көздеріңнен жас көрдім мөлдіреген
Сен отырсың терең тыныс алып
Жанарыңды жасырып төмен қарап
Жүрегіңніңжиілеп ұрысы анық
Сұрай алмай менен тағы өлең қалап
Аз тыныштығы əп сəтте бүлінді кеп
Жұрттың бəрі жамырап биге тұрып
Бос өткізіп сен жүрсің күніңді тек
Бақыттыдай өзгені сүие тұрып
Тек мені сүйдің дара қызым деп,дара қызым деп
Еркелетуші едім қара қызым деп,қара қызым деп
Екеумізді екіге бөлді-ау
Өмірдің мынау қара күзі кеп ,қара күзі кеп
Тек мені сүйдің дара қызым деп,дара қызым деп
Еркелетуші едім қара қызым деп,қара қызым деп
Екеумізді екіге бөлді-ау
Өмірдің мынау қара күзі кеп ,қара күзі кеп