Ақ ұлпа қарға оранып
Бойыңды үйріп әкетті
Жанымның ең әдемілігі
Сезгендей әр кез жел есті
Буланып өзен ағып тұр
Байлығын қосып әніне
Жағада екі ғашық тұр
Тосыла қарап бәріне
Сағыныш кернеп кеудесін
Сызылтып әнге салғанда
Махаббатының асылын
Осыдан тауып алғандай
Бәріде еске оралып
Алыста артта қалған шын
Махаббат неден құралар
Оларға болар куа кім
Оларға куа шоқ жұлдыз
Оларға куа көк аспан
Куагер болар жүргеніміз
Суларды аппақ қар басқан
Сағынтып қалған сол кезде
Кім келіп оны кім іздер
Махаббатының шөліне
Жете алмай кеткен сол күзде
Дәрменсіз жүрек сеземін
Күрсініп елек тылсымын
Ескертіп қарап тұрғандай
Жастықтың қайран қыр сыры
Аңсаған асқақ арманын
Сағыныш қылып арнайы
Қиялым көкке ұшқандай
Көзілмей күткен таңдарым
Қауышып қайта өзіңмен
Жас толып ақтай көзімнен
Лүпілдеп жүрек дүрсілі
Жанымау саған езінген
Адалдың татып алдымын
Арналар осы өлеңім
Сырымды жыр қып жазайын
Тоқ жүрер мүмкін көңілім
Иіскелеп сүйдім аймалап
Жүрегім содан жай табар
Тұп тұнық дала жыр болып
Тұрғандай бізбен сыр санап
Еркелеп сүйдім еріктім
Лағындай сол еліктің
Бізбенен бірге тілге келген
Жағасында еліктің