56
2
Жымиғаның, жарық қылып айналаны,
Жылы жүзің, жүректі аймалады.
Сенің бейнең, миымда қайталанып,
Сенен ғана, жаным жай табады.
Қалғым келмейді, адасып сенен,
Қолымды жіберме, бөлінбесін денең.
Тағдырыммен алысып келем(ін),
Қалағаныма жетем деп.
Қаладым өмірімнің соңына дейін болғаныңды касымда,
Өзіңмен өмір құрасам деймін, аспан астында.
Тағдырым болып жазыл басыма,
Сенен басқаны көрмейм(ін), расында.
Төбемді, қара бұлттар жауып тұрды,
Айналамның бәрі біртіндеп жалықтырды.
Ауыр уақыттар, жүректерге не істеді ей?
Сен жарық секілді, түсіп жарық қылдың,
Түн қаптаған жанымды тауып кірдің.
Сен мені құтқаруға келген періштедей.
Кейде ашық аспан, кейде бұлттанып,
Кейде есік ашылып кейде құлыптанып.
Кейде биіктеп кетіп, кейде құлап,
Кейде жүгіріп бара жатып тұрып қалып.
Қарап өткеніме көзден ғайып болған,
Басқа неден келіп не кетпейді, тағдырға айып барма?
Ешкімге өкпелемейм(ін) ешкім өкпелемесін,
Өткен өмірім мені айыптама.
Өткенім түс секілді болып қалдыма?
Жарайд, кәзір қарайды көзім алдыға.
Арманым бар адам болу, сосын аман болу,
Өкінбеу, жатқанда өмірім тәмәм болып.
Сен маған көмектес - жақыным,
Жүрегіме жақ, жүрегіңнің жарқылын.
Сен менің жылуымсың, салқын сәттерде?
Сен барсың тағдырым жазған дәптерде.