Бірде жанып шоқтай,
Бірде сөнеміз.
Бірде құлдай мұңның,
Бірде төгеміз.
Бүгін досты,
Ертең дұшпан көреміз.
Өзгереміз осы,
Күнде неге біз.
Қайырмасы:
Өтеді өтпелі замандар,
Бәріңнің де бір-бір налың бар.
Жүректің айнасын кірлетпей,
Адал болайықшы адамдар.
Өтеді өтпелі замандар,
Бәріңнің де бір-бір налың бар.
Жүректің айнасын кірлетпей,
Адал болайықшы адамдар.
Жақынымыз өссе,
Ұната алмаймыз.
Қолдан келсе,
Жардан құлатардаймыз.
Тәкәппар болуды,
Тура таңдаймыз.
Жылатамыз бірақ,
Жұбата алмаймыз.
Қайырмасы:
Өтеді өтпелі замандар,
Бәріңнің де бір-бір налың бар.
Жүректің айнасын кірлетпей,
Адал болайықшы адамдар.
Өтеді өтпелі замандар,
Бәріңнің де бір-бір налың бар.
Жүректің айнасын кірлетпей,
Адал болайықшы адамдар.
Өтеді өтпелі замандар,
Бәріңнің де бір-бір налың бар.
Жүректің айнасын кірлетпей,
Адал болайықшы адамдар.
Өтеді өтпелі замандар,
Бәріңнің де бір-бір налың бар.
Жүректің айнасын кірлетпей,
Адал болайықшы адамдар.