128
4
Жаным маған сөйлемейсің,
Төмен қарап күлімдейсің.
Кел демейсін, кет демейсін,
Неге сонша өкпелейсін?
Кінәләп мені тұрғандай,
Көз жанарың суық қандай.
Ренжімедім дегенменде,
Көзің айтып тұр ғой бәрін.
[Қайырмасы:]
Ренжімеші ренжімеші,
Маған қарап күлімдеші.
Қабақ түйіп, төмен қарап,
Көңілінді түсірмеші.
Көрейінші жанарыңнан,
Ай сәулесін жарқыраған.
Көңілінді жұбатайын,
Жақындашы жаным маған.
Гүлдей жайнап тұра тұғын,
Көздеріңді көре алмадым.
Еркелеттім көнбедін сен,
Неге екенін біле алмадым.
Кінәм неден айтшы маған,
Бір сөз айтсан қайтып алам.
Жүрек шіркін қиналды ғой,
Жақындашы жаным маған.
[Қайырмасы:]
Ренжімеші ренжімеші
Маған қарап күлімдеші
Қабақ түйіп төмен қарап
Көңілімді түсірмеші
Көрейінші жанарыңнан
Ай сәулесін жарқыраған
Көңілінді жұбатайын
Жақындашы жаным маған
Ренжімеші ренжімеші
Маған қарап күлімдеші
Қабақ түйіп төмен қарап
Көңілімді түсірмеші
Көрейінші жанарыңнан
Ай сәулесін жарқыраған
Көңілінді жұбатайын
Жақындашы жаным маған
Ренжімеші ренжімеші
Маған қарап күлімдеші
Қабақ түйіп төмен қарап
Көңілімді түсірмеші
Көрейінші жанарыңнан
Ай сәулесін жарқыраған
Көңілінді жұбатайын
Жақындашы жаным маған -