7
Арамызда тұман, сені көрмей тұрм
Мені байлап тaстады уақыт, саған жібермей тұр.
Арамызда тұман тұман, сейілмей тұр,
Көзің жылап, жүрегің сенбей тұрса да.
Төмен қарады басың,
Төмен қарады көздерің.
Құлап барады жасың,
Жаңбырдай күздегі.
Сыбырлаған үнің,
Дірілдеген ерінің, әлі үміттенуің.
Денемді тітіркендірет,
Сабыр ет, бұл соңғы рет!
Қайдан ғана, жолықтың маған?
Салдым сенің жаныңа жара...
Калып еді көзің төмен қарап
Қайда қалдың, қанатың қанап
Түнек болып көрініп, жап жарық қала
Жылап тұргандай бірге, бар ғалам
Шаршадыңба түнектегі қала?
Өткенді қалап, Көктемді қалап.
Қала қалама бітті, өткен өлді.
Бәрін өз қолдарымызбен көмдік.
Жаққан шырақ жанбай жатып сөнді.
Маңдай ға жазғанына көндік..
Қайтесің төнді төбемізге бұлт,
Қайтесің бөлді жүрегімнен жұлып сені....
Арамызда тұман, сені көрмей тұрм
Мені байлап тaстады уақыт, саған жібермей тұр.
Арамызда тұман тұман, сейілмей тұр,
Көзің жылап, жүрегің сенбей тұрса да.
Төмен қарады басың,
Төмен қарады көздерің.
Құлап барады жасың,
Жаңбырдай күздегі.
Сыбырлаған үнің,
Дірілдеген ерінің, әлі үміттенуің.
Денемді тітіркендірет,
Сабыр ет, бұл соңғы рет!