12
Түсінбедім, не дей бересің күнде маған?
Түсін, болып кеткеніңді бөгде адам.
Ойлайсың ба жүр деп әлі сені ұмыта алмай?
Ұмытқалы қашан? Бөгде адам!
Бақыттысың бірақ әлі бақыт жайлы дым түсінбедің,
Сенде бәрі бола тұра дәлелі күрсінгенің.
Бағала қасыңда жүр жақын адамдарың,
Таңдаған қосағыңды, үстіңдегі.
Бағала, барды бағала,
Шағала, бәрін ұмытып қара бала - шағаңа.
Мен жаққа келе берме,
Тартылып қалд, мен жақта жағалау.
Менен дым таппайсың, іздеме,
Адасасың түсіп жүрме баяғы іздерге.
Жабылған, жапырақпен қоңыр күздер де,
Ауырып қалма, ауыр сөздерге.
Жүрсің ба жүрегіңді көндіре алмай,
Жүрегіңе бәрін түсіндіре алмай.
Ішіңде жалын,
Сөндіре алмай...
Жүрсің ба мұңға батып,
Ескі жараның бетін мың қанатып.
Жүрсің ба?...
Көзіңді төменге қаратып..
Түсінбейм, мен жаққа неге келе бересің?
Күрсінбейм, ұмыттым сені керек емессің.
Кетіп едің жарты жолда - соңғы шешім,
Жанарың жасқа толған келіпсің адасып есің.
Енді не сұрайсың менен а керегін ал,
Уақыт асығыс, тездет е үлгеріп қал.
Білесің аямайды сұрапыл өмір қатал,
Мынаны тыңда, тағы да түнеріп ал.
Өткеннің іздерін қазбалап неге іздедің?
Көктемнің гүлдерін өлтіріп үміт үзгенің.
Есіңде ме?
Сезім жетегі алдады мына біздерді,
Өмірің шаттықта, ал маған мәңгі күз келді.
Жарайды кештім, енді мазалама,
Өткенді қазбалама, жүректі жазалама.
Есіңді жина, тәрбие беріп балаңа,
Жарыңды сыйла, мені ұмыт шалава...
Жүрсің ба жүрегіңді көндіре алмай,
Жүрегіңе бәрін түсіндіре алмай.
Ішіңде жалын,
Сөндіре алмай...
Жүрсің ба мұңға батып,
Ескі жараның бетін мың қанатып.
Жүрсің ба?...
Көзіңді төменге қаратып..