Сенсіз өтті неше көктем неше жыл
Сеніменен жүріп өткен көше бұл
Сезімімді саған арнап күні-түні бойы
Жүрегінді мазаласам кеше біл
қайырмасы:
От от күлімдейсің
Жүрегімді тілімдейсің
Көздеріме көрінбейсің неге неге
От от қарағанын
Жүрегімді жараладын
Өзге жанды бағаладын неге
Сезімімнің толқындарын бөгесең
Бүгін барда ертең жоқсын неге сен
Күнім болып нұрын шаштың ендеше
Болады ма өзіңді айға теңесем
қайырмасы:
От от күлімдейсің
Жүрегімді тілімдейсің
Көздеріме көрінбейсің неге неге
От от қарағанын
Жүрегімді жараладын
Өзге жанды бағаладын неге