Қоштаcтық, жаралады ауыр, бұл көңілде
Өзіңсіз күндер кештім.
Тағдырды лайықтап өзіне бұл өмірде
Тандамады ешкім.
Өкініш өзегімді күнде өртейді кеп,
Өткіздім тағы түнді
Бұл уақыт жан жарасын емдеп жазады деп
Алдап жүрміз кімді?!
Уақыт емдемейді,
Уақыт емдемейді,
Жараладың,
Жараладым мен де сені.
Уақыт емдемейді,
Уақыт емдемейді,
Кешіремін,
Кешірші тек сен де мені...
Сағаттар сыртылдады белгі беріп бізге
Бәрі де өткен дейді
Жаным-ай, күз артынан тағы өтті күз де
Келмейді көктем енді.
Өкініш өзегімді күнде өртейді кеп,
Өткіздім тағы түнді
Бұл уақыт жан жарасын емдеп жазады деп
Алдап жүрміз кімді?!
Уақыт емдемейді,
Уақыт емдемейді,
Жараладың,
Жараладым мен де сені.
Уақыт емдемейді,
Уақыт емдемейді,
Кешіремін,
Кешірші тек сен де мені...
Уақыт емдемейді,
Уақыт емдемейді,
Жараладың,
Жараладым мен де сені.
Уақыт емдемейді,
Уақыт емдемейді,
Кешіремін,
Кешірші тек сен де мені...