Жер бетінен жыртып ап сегіз жазық берейін
Қаламыммен шұқылап теңіз қазып берейін
Қыстың күнін көктем қып жадыратып
Қасіреттің қамалын қаңыратып
Алтын түйнек салатын қакынды өсіріп
Терезеңнің алдына так көшіріп
Берейін берейін берейін
Бақытым өзің деп сенейін
Оралмастай сапардан ерте қайтып келейін
Жұмақ жайлы жан білмес ертегі аитып берейін
Білдесіне май шамның күн орнатып
Күлтесіне раушанның түн аунатып
Ажарыңмен гүлменде таласасың
Ажалыңнан басқаға арашашын болайын
Болайын болайын төгейін махаббат арайын
Шарап ішкен зерді ішкен сезім ішкен ақындар
Ішпей сүйген серінің сөзін іштей ұғыңдар
Айдың өзін алдыңа төмендетіп
Таңдауыңа тағдырға өлең етіп
Күркіріңе жасынан əн салдырып
Ғашығым ғасырланып тамсандырып
Қояиын қояиын қолымнан келері солаиым