Келе жаттым көшесімен
Кешкі каланын
ЖАсқа малған
НӘзік жанарын
Сол бір қызға
Мұңайып тұрған
Үнсіз қарадым
Неге жылайды екен ол
Кім біледі жауабын
Жыламашы жан гүлім
Жазылады бар мұңың
Көңілсіз кеш өткен соң
Төгер таң нұрын ай ай
Жыламашы жан гүлім
Өзгереді тағдырың
Бір бақытқа бар табатын
Гүлдің барлығын
Саған ұқсас
Жайқалып тұрған
Таудың шынары
Бар өмірің
Алдамшы әлі
Тек сөнбесін
Жүрегіңнің жанған шырағы
Жаныңның сол жарасы
Уақыт емдеп шығады