8
2
Алтын ұям, гүл төседiң сен жолыма мың,
Қанбай қалғандай-ау бала дәуреннiң әнiне құмарым.
Ендi үнiңдi өмiр бойы сағынамын,
Сыңғырлашы, сыңғырлашы, қоңырауым.
Қош, бала күн, мәңгiлiк досым бола алмаған,
Нәзiк үмiт қана келер шақтардың соқпағын жалғаған.
Қош, ұстаздар, бiлiм берген адал маған,
Ертеңiме ата-анамдай алаңдаған.
Мiне, бiздi, болашақ күнге шақырды арман,
Өмiрдiң жолдары көрiнiс берiп қиядан, шыңдардан.
Күйiп-жанып, дегбiрiмдi, ақылды алған,
Парталарда үшбұрышты хатым қалған.