179
7
Ақ шашты көрдім апау самайыңнан,
Байқадым терең әжім маңдайыннан
Жәудіреп жас балаша жаутаңдайсың,
Сезіледі шаршағаның апау жанарыңнан(2)
Не көрмеді біздер үшін аяулы анам,
Сондада түсінбейді-ау барлық адам
Дұшпандар десе десін сыртымыздан
Жеткізген осы күнге апау сенің арқаң(2)
Барма екен мейірімді адам бір өзіңдей,
Ыстық-ау алақаның тілімделген
Анашым әлі кунге көз алдымда
Бейнетің біздер үшін апау өзің көрген(2) -