1641
34
Қас қағым өмір сырғып барасың
Боташым бізге әлі баласың
Мінекей көзді ашып – жұмғанша
Ұяңнан құстай ұшып барасың
Тербетіп ауылыңның даласын
Қуалап бекер үйдің арасын
Ойпырмай әні – міне дегенше
Қалқатай ұзатылып барасың
Апа деп жан жарыңның анасын
Ата деп жан жарыңның әкесін
Оларды өзіңдей көр өйткені
Өзің де сондай ана боласың
Ақ ұлпа таза дайың арыңды
Сыйлаған сүйіп қосқан жарыңды
Тастай бат, судай сіңіп еліңе
Алдыңнан тәңір ашсын бағыңды
Тербетіп ауылыңның даласын
Қуалап бекер үйдің арасын
Ойпырмай әні – міне дегенше
Қалқатай ұзатылып барасың
Апа деп жан жарыңның анасын
Ата деп жан жарыңның әкесін
Оларды өзіңдей көр өйткені
Өзің де сондай ана боласың
Тербетіп ауылыңның даласын
Қуалап бекер үйдің арасын
Ойпырмай әні – міне дегенше
Қалқатай ұзатылып барасың
“Апа” — деп жан жарыңның анасын
“Ата” — деп жан жарыңның әкесін
Оларды өзіңдей көр өйткені
Өзің де сондай ана боласың
Оларды өзіңдей көр өйткені
Өзің де сондай ана боласың