6
1
Айтшы маған көпсіңдер ме
Бүлдіргендей жасыл жерде
Неге біреуіңді таппаймын
Табам деген үмітпенен
Қанша жыл мен жүріп келем
Түсіріп қолымды жатпаймын
Ойладым сен деп міне осы жолы
Жүрегім менің қуанышқа толы
Азғантай уақыт өткесін
Жинап әркім өз өкпесін
Өз табалдырығын аттайды
Ұрысты шектен асырмай
Айқайқайлап бермеші бақырмай
Сөздеріңнен сенің шаңқылдаған
Ауырып барады басым-ай
Шыныңды айтшы маған жасырмай
Неге кеттің маған бас ұрмай
Білгенімнің көңілін төгіліп енді
Жеткізеді мына саз сырнай
Кәне жақындашы келші бері қарай
Мен сені көрмегелі талай
Құшақтайыншы
Көрсетейн бе сағындым қалай?
Жазыңдаршы бәрін кеп тұр тағы шабыт
Сен өзгермепсің дәл сол қалып
Тұрақтайықшы
Тұрсың баяғыдай бұлданып