29
7
Дүния-ау өте шығар, ай-дай, ебелектеп,
Құрбыжан, сөз айтамын, ой-дай,
саған ептеп-а-ой.
Сыртыңнан талай құрбың, ой-дай,
жүрген шығар,
Сәуірдің боз бұлтындай, ой-дай,
төңіректеп-а-ой.
[Қайырмасы]
Сарыарқада сары дала,
Қызды ауылға барғанда.
Қаңқылдайды қаздар-ай,
Қырындайды бозбала-ай.
О-ай! Бозбала-ау, бозбала-ау,
Саған қарап жымияды да-ау,
қыз бала-ау.
Дүние өте шығар қудай парлап,
Кетпейді өтерінде сірә, жарлап.
Замандас қатар өскен құрбым едің,
Көңілді көтерейік күліп-ойнап.
[Қайырмасы]
Сарыарқада сары дала,
Қызды ауылға барғанда.
Қаңқылдайды қаздар-ай,
Қырындайды бозбала-ай.
О-ай! Бозбала-ау, бозбала-ау,
Саған қарап жымияды да-ау,
қыз бала-ау. -